Mała metamorfoza

manekina. Manekin został zakupiony dość dawno temu i jest to typowy współczesny twór styropianowy. Początkowo miał na sobie sztuczne wdzianko ściągane gumką na dole. Jednakże jego wczesne miesiące pobytu w naszym domu zbiegły się z wczesnymi miesiącami życia naszego kota. I niestety ten skrzypiący styropian bardzo fajnie skrzypiał pod młodymi pazurkami...Co tu dużo mówić, trzeba było uzupełnić ubytki bo ciała manekinowi ubyło;-)). Po zaklejeniu tu i ówdzie, poszarpane wdzianko też nie pasowało więc manekin nabrał paryskiego szyku...

Poszło całe wydanie Le Parisien", trochę kleju i koronki. I tak przestał sobie całe dwa lata. I gdyby wiosna przyszła szybciej to pewnie stał by dalej, ale że pogoda była brzydka to coś trzeba było robić. Chwilowo był damą w czerni.

By za chwilę zyskać trochę bieli.

I jeszcze więcej śmietankowej bieli.

i tym razem podstawa manekina zestarzała się do czerni z białymi śladami.

Troszkę starości w postaci czarnych spękań.

Trochę koronki tym razem białej na szyjkę.

a i jeszcze metka sklepowa.:-))

A jak już skończyłam to wiosna przyszła:

:-)))